اثر سامانه کودی هیدروژل - اوره کندرها بر مولفه های فلئورسانس کلروفیل و مورفولوژیکی جو تحت تنش خشکی

به منظور بررسی اثر سامانه کودی هیدروژلی کند رهای حاوی اوره بر مولفه های فلیورسانس کلروفیل و مورفولوژیکی جو تحت تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 97-1396 در گلخانه پردیس ابوریحان دانشگاه تهران انجام شد. ترکیب سطوح فاکتوریل به صورت عامل کودی حاوی نیتروژن از منبع اوره در پنج سطح عدم کاربرد کود نیتروژن، معادل 125 و 65 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به صورت فاقد و دارای سامانه هیدروژلی و عامل تنش خشکی در سه سطح 70، 50 و 30 درصد رطوبت ظرفیت زراعی بودند. تنش خشکی سبب کاهش سطح برگ پرچم شد و کمترین مقدار (12/13سانتی متر مربع) متعلق به تنش شدید بود. همچنین کاهش وزن خشک برگ پرچم، تعداد پنجه و SPAD را در پی داشت. تیمار های دارای سامانه و مقدار بیشتر نیتروژن فاقد سامانه، سبب حصول بیشترین مقادیر فلیورسانس ماکزیمم (Fm) و متغیر (Fv) شدند. در تنش ملایم، تیمار های دارای نیتروژن، بیشترین مقدار Fv/Fo را داشتند و تیمار های دارای سامانه هیدروژلی، بیشترین مقدار شاخص کارایی بر پایه جذب (PIABS) را تولید کردند که برابر با 66/1 و 60/1 بود. در تنش خشکی شدید، کم ترین مقدار فلیورسانس حداقل (Fo)، به مقدار بیشتر نیتروژن حاوی سامانه برابر با 10913 تعلق داشت. سامانه کودی حاوی بالاترین مقدار نیتروژن، باعث ایجاد بیشترین سطح برگ پرچم (8/16سانتیمتر مربع)، قطر ساقه (2/4میلیمتر) و SPAD (6/43) شد. می توان نتیجه گرفت که فراهم بودن بهتر نیتروژن در رقم گوهران، اثر مطلوبی بر پارامتر های فلیورسانس کلروفیل و رشدی، به خصوص در تنش خشکی داشت و کاربرد سامانه هیدروژلی می تواند سبب بهبود این صفات شود.