بررسی اثرنانوذرات مغناطیسی (Fe0 و Fe3) پوشش دار شده در میزان تولید بیوسورفاکتانت باکتری باسیلوس سابتیلوس در بیوراکتور

بیوسورفکتانت ها، مولکول های تولیدی توسط میکروارگانیسم ها هستند. سورفکتین یکی از مهمترین بیوسورفکتانت های لیپوپپتیدی است که توسط گونه های مختلف باسیلوس سابتیلوس تولید می شود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر نانوذرات Fe0 و Fe3+ پوشیده شده با نشاسته بر میزان تولید سورفکتین حاصل از باسیلوس سابتیلوس می باشد. برای این منظور از70 نمونه خاک،20 باسیلوس جداسازی شدند. با روش های بیوشیمیایی خالص و توسط روشSrRNA  16توالی ژنوم شدند. به منظور جداسازی وتشخیص تولید بیوسورفکتانت از روش های کمی و کیفی غربالگری، مانند همولیتیک، تجمع قطره، سنجش فعالیت امولسیون کنندگی واندازه گیری کشش سطحی استفاده شد. دوگونه61و63 (Bacillus subtilis subspecies. Inaquosorum) انتخاب شدند. سپس فعالیت همولیتیک، تولید سورفکتانت وکاهش کشش سطحی در محیط حداقل نمکی حاوی نانوذرات Fe0 و Fe3+در مدت زمان 48، 72 و96 ساعت بعد از کشت، مورد بررسی قرار گرفت. اتصال نانوذرات به سورفکتانت توسط SEM تایید شد. بهترین باکتری، سویه 61 وبهترین نانوذره،Fe3+ بدست آمد و دربیوراکتور، کشت داده شد. نتایج با نتایج حاصل از بیوراکتور فاقد نانوذره مقایسه شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد سورفکتین حاصل ازکشت سویه 61 در بیوراکتورحاوی نانوذره Fe3+ پس از 72 ساعت ازرشد، تولید بیشتری نسبت به کشت همین سویه پس از72 ساعت بدون نانوذرهFe3+ داشته، که در صورت ادامه تحقیقات می توان از این سویه جهت تجاری سازی استفاده نمود.