فقرزدایی به عنوان یکی از محورهای سیاست های کلی نظام: مرور نظام مند سیاست ها و برنامه ها (1384 تا 1399)

فقر مسئله ای چندبعدی است که تمام جوامع به صورت های گوناگون آن را تجربه کرده و می کنند. فقر عدم توانایی کافی در تامین نیازهای اساسی تلقی می شود و بدیهی است که ناتوانی در تامین نیازهای پایه ، در وجوه مختلف بحران های شدیدی را در سطوح متعدد به وجود می آورد. با توجه به ابعاد گسترده فقرزدایی، این پدیده از اهمیت دوچندانی برخوردار است. هدف تحقیق پیش رو، شناسایی سیاست ها و برنامه های مختلف فقرزدایی و عوامل ناظر بر موفقیت و ناکامی آن ها است. این تحقیق با استفاده از روش مرور سیستماتیک به مداقه در مقاله های مرتبط با فقرزدایی در پانزده سال اخیر پرداخته است. پس از جستجو در پایگاه های اطلاعاتی با استفاده از کلیدواژه های مرتبط با حوزه فقرزدایی درنهایت 69 مقاله به دست آمد. نتایج حاصل از خوانش و تحلیل مقاله ها نشان می دهد، فقر عمدتا با ابزارهایی چون سطح درآمد مورد سنجش قرار می گیرد. بنابراین در جهت گیری نسبت به فقر، عمدتا نگاه کمی غالب بوده و سایر ابعاد فقر به ویژه بعد اجتماعی تا حدی زیادی مغفول مانده است. در میان برنامه های اجرا و یا پیشنهاد شده، سیاست اشتغال زایی به عنوان یکی از پایدارترین برنامه ها موردتوجه قرارگرفته است. به نظر می رسد هنوز جای نگاهی ژرفانگر به حوزه فقرزدایی و انجام پژوهش هایی که از تقلیل گرایی به دور باشند خالی است.