بررسی رابطه قابلیت‎ شبکه سازی پارک های علم و فناوری بر نوآوری و عملکرد کسب و کار شرکت های عضو

امروزه ماهیت شرکت های دانش بنیان بر پایه خلاقیت و نوآوری است و این شرکت ها برای رشد اقتصادی بر پایه دانش و فناوری در کانون توجه قرار دارند، از این رو، عوامل موثر بر عملکرد بهتر و نوآوری این شرکت ها بسیار حایز اهمیت است. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر قابلیت های شبکه سازی پارک علم وفناوری بر عملکرد شرکت های عضو با میانجیگری نوآوری است.

این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه جمع آوری داده ها، توصیفی و پیمایشی است. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه ای که بر مبنای پرسش نامه های استاندارد بود، استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، مدیران و کارکنان این شرکت ها بودند که بر اساس قاعده استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری، 379 نفر به عنوان نمونه، پرسش نامه را تکمیل کردند. تجزیه وتحلیل اطلاعات، هم برای مدل روابط مستقیم و هم برای مدل تعدیلگری، به کمک روش مدل سازی معادلات ساختاری صورت پذیرفت.

نتایج نشان داد که قابلیت شبکه سازی بر نوآوری شرکت های مستقر در پارک و نوآوری شرکت های مستقر در پارک بر عملکرد این شرکت ها تاثیر مثبت و معناداری دارد. نقش میانجی نوآوری در رابطه شبکه سازی و عملکرد به تایید رسید؛ اما تاثیر مستقیم شبکه سازی بر عملکرد شرکت ها تایید نشد.

مدل مفهومی ارایه شده در این پژوهش، کمک می کند که این نوع از مدل ها در راستای حمایت از عملکرد شرکت های مستقر در پارک های علم وفناوری توسعه یابند.