معرفی مثنوی بحرالمعارف شهاب الدین علی دانیالی فسوی جهرمی و نسخ خطی آن با رویکرد سطح زبانی و ادبی
مثنوی بحرالمعارف از شهابالدین علی دانیالی فسوی جهرمی، دیوانی قطور بالغ بر 19000 بیت، در عرفان و اخلاق و بر وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (بحر رمل مسدس محذوف) در قرن دهم هجری سروده شده است. دو نسخه خطی از این مثنوی به شماره 9371 در کتابخانه مجلس موجود است. این اثر در 188 برگ و به خط نستعلیق کتابت شده که تاکنون تصحیح و منتشر نشده است. این مقاله با هدف معرفی و بررسی سطح ادبی مثنوی بحرالمعارف و مبتنی بر مطالعات کتابخانهای و به روش توصیفی تحلیلی و با تکیه بر متن نسخه آن انجام شده است. در این نوشتار سعی بر آن است تا افزونبر بررسی نسخه خطی، منابع شهابالدین علی دانیالی فسوی جهرمی برای سرودن این اثر شناسایی، و فضای فرهنگی معاصر با دوره نویسنده بررسی شود. حاصل پژوهش نشان میدهد که فسوی جهرمی در سرودن این اثر در ساختار و محتوا، بیشتر متاثر از شاعران سلف خویش بوده است و از این منظر نمیتوان او را شاعری صاحبسبک به شمار آورد. عربیمآبی از ویژگی برجسته این اثر عرفانی است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.