روایت پژوهی فرهنگ یادگیری کودکان در مدرسه با توجه به نیاز ویژه

پژوهش حاضر با استفاده از روایت معلم به بررسی فرهنگ یادگیری کودکان در مدرسه با توجه به نیاز ویژه (ناشنوا و نیم شنوا) پرداخته است.

پژوهش به شیوه تحلیل روایی صورت گرفت. اابزار گردآوری داده ها برگرفته از فرم تهیه شده توسط محقق است که نتایج آن از یادداشت های روزانه، شرح حال نویسی، ضبط تجربیات شخصی معلم کودکان با نیازهای ویژه (ناشنوا و نیم شنوا) طی یک سال تحصیلی بدست آمده است. در این تحقیق ابتدا متن به صورت کامل خوانده شده است و در حین خواندن مفاهیم اصلی کد گذاری شده اند سپس کدها با توجه به دلالت های معنایی که داشته اند در مقوله های مختلف با توجه به اشتراک معنا قرار داده شده اند. آن گاه با توجه به قرابت مقوله ها مضمون اصلی انتخاب شده اند و در مرحله آخر پس از مرور مضمون ها چارچوب مفهومی ارایه گردید.

یافته ها مبین آن است که در حوزه درک فرهنگ یادگیری کودکان با نیاز ویژه، مولفه های؛ یادگیری دانش آموز، برقراری ارتباط با وی، توجه به ظرفیت ذهنی یادگیرنده و هماهنگی تدریس با او نقش بنیادی دارند بر این اساس به منظور ارتقا فرهنگ یادگیری کودکان مدارس مذکور، توجه به عواملی چون؛ علاقه و گرایش متقابل دانش آموز و معلم، ارتباط موثر با یادگیرنده دارای نیاز ویژه، رفع یک جانبه نگری ذهنی و رفتاری از جمله موارد قابل توجه می باشد.