اثربخشی ابزارهای مختلف مصاحبه با شاهد عینی صحنه جرم در تحکیم حافظه برای دسترسی های بلندمدت

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مصاحبه های مختلف در تحکیم حافظه شاهد عینی است. این مطالعه کاربردی با روش آزمایشی (پس آزمون با گروه کنترل) انجام گرفت. جامعه پژوهش شامل دانشجویان کارشناسی دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران در سال تحصیلی 1399-1398 است که از میان آن ها 80 نفر (21 مرد و 59 زن) به روش تصادفی خوشه ای انتخاب و به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. شرکت کنندگان ابتدا ویدیویی درمورد سرقت از بانک مشاهده کردند و در جلسه دوم، با استفاده از پروتکل های مختلف با آن ها مصاحبه صورت گرفت (گروه کنترل بدون مصاحبه ماندند). در جلسه سوم، برای تمامی شرکت کنندگان یک تکلیف یادآوری آزاد برگزار شد. داده ها با روش تحلیل واریانس چندمتغیره در نرم افزار SPSS-23 بررسی شد. طبق یافته ها، بین دو گروه شناختی و خودگردان در هیچ یک از جلسات یادآوری تفاوت معناداری دیده نمی شود. همچنین گروه ساختاریافته در جلسه نخست، اطلاعات درست کمتری از دو گروه شناختی و خودگردان به یاد آوردند، اما در جلسه دوم، این تفاوت فقط با گروه شناختی برقرار بود. یافته ها نشان می دهد اجرای یادآوری اولیه با استفاده از تکنیک های حافظه می تواند به تحکیم حافظه شاهد عینی و یادآوری جزییات بیشتر در مصاحبه های تاخیری کمک کند.