تاثیر سبک پردازش عینی در مقابل سبک پردازش انتزاعی بر ظرفیت حافظه کاری در نشخوار فکری شدید

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک های پردازش عینی و انتزاعی در نشخوار فکری شدید بر ظرفیت حافظه کاری صورت گرفته است. روش پژوهش این مطالعه بنیادی، آزمایشی است و جامعه آماری افراد 50-18 ساله ساکن تهران با نشخوار فکری شدید هستند که به شیوه داوطلبانه در دی ماه 1399 در مطالعه شرکت کردند و از میان آنان 30 نفر (21 زن و 9 مرد) با نشخوار فکری شدید براساس پرسشنامه های پاسخ نشخوارگونه (RRS) و افسردگی بک-2 (BDI-II) انتخاب شدند. آزمودنی ها با انتساب تصادفی در دو گروه 15 نفری عینی و انتزاعی با تماشای فیلمی غمناک تحت القای خلق منفی قرار داده شدند. سپس متناسب با گروه خود، دستورالعمل سبک پردازش عینی یا انتزاعی را اجرا کردند. حافظه کاری آزمودنی ها پیش از تماشای فیلم و بعد از اجرای دستورالعمل سبک پردازش، به کمک آزمون فراخنای خواندن (RST) اندازه گیری شد. نتایج تحلیل کوواریانس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 نشان می دهد، گروه سبک پردازش عینی به طور معناداری ظرفیت حافظه کاری بیشتری از گروه سبک پردازش انتزاعی داشت؛ بدین معنا که میزان ظرفیت حافظه کاری تحت تاثیر تغییرات سبک پردازش قرار گرفته است. این تاثیر بر خرده مقیاس پردازش حافظه کاری دیده شد، اما تغییرات میزان ظرفیت خرده مقیاس اندوزش حافظه کاری بین گروه ها تفاوت معناداری نداشت. مطابق با یافته های پیشین، سازگاربودن سبک پردازش عینی در مقایسه با سبک پردازش انتزاعی در این پژوهش نیز دیده شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد، سبک پردازش در افراد با نشخوار فکری شدید می تواند پیش بینی کننده تغییرات میزان ظرفیت حافظه کاری باشد.