واکاوی مبانی هستی ‎شناختی تقابل مکان و فضا در معماری عصر مدرن

مکان بنیادی‎ترین مفهوم در معماری و شناخت ماهیت مکان از ضروریات امر طراحی معماری است و از‎ آنجا‎که طی دوره مدرن با تغییراتی در فهم معنای مکان مواجهیم و این تغییرات بر طراحی‎های دوران مدرن و پس از آن، تاثیرات عمیق و گاه ناخوشایندی گذارده ‎‎‎به ‎شکلی ‎که معماری، وظیفه اصلی خود یعنی ساخت مکان زندگی آدمی به‎ نحو اصیل و پاسخگویی به وجه سکنی‎گزیدن آدمی را تا حدود زیادی فرو‎‎گذاشته است، لذا در این پژوهش سعی بر آن ‎شده تا با شناخت مفاهیم مکان در یونان باستان(خاستگاه تفکرات غربی بعدی ‎‎‎به‎ ویژه تفکر مدرن) تا عصر مدرن و یافتن ریشه‎ های تحول ماهیت و تطور معنای آن، به این پرسش‎ها پاسخ دهیم که مفهوم مکان نزد متفکران باستان و نیز علل تغییر فهم مکان در عصر مدرن چه بوده ‎است و این دگرگونی، چه تاثیری بر فهم مکان در معماری عصر مدرن گذارده‎است. از یافته‎ های این پژوهش دگرگونی معنایی عظیم مکان در عصر مدرن و جایگزینی آن با مفهوم فضا در معماری مدرن است که حاصل توجه عمده به ویژگی امتداد‎داری مکان، ظهور کار‎کردگرایی در افول مکان به مفهوم سایت و نگاه به مکان به عنوان کالا می‎باشد.