ارزیابی تیتر آنتی بادی در مقابل آنتی ژن سطحی هپاتیت B در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گناباد

عفونت هپاتیت B یکی از بیماری های شایع در سراسر دنیا و شایع ترین ویروسی است که به وسیله خون به کارکنان درمانی و بهداشتی منتقل می شود. ایمنی فعال، به واسطه واکسیناسیون، مهم ترین شکل جلوگیری از ابتلا به بیماری هپاتیت B است. مطالعه حاضر با هدف تعیین آنتی بادی محافظت کننده در مقابل آنتی ژن سطحی هپاتیت B در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گناباد در ایران در سال 1397 انجام شد.

مطالعه توصیفی مقطعی حاضر روی 416 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی گناباد انجام شد. سطح آنتی بادی HBs در نمونه خون توسط کیت الایزا، ساخت ایران اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی به صورت جداول توزیع فراوانی تنظیم شدند و به وسیله آزمون های آماری تی دونمونه ای مستقل و مجذور کای به منظور تعیین ارتباط متغیرها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری P< 0/05در نظر گرفته شد.

سطح آنتی بادی HBs در 214 مورد (51/44 درصد) کمتر از mlU/mI 10، در 96 نفر (23/07 درصد) بین mlU/mI 100-10 و در 106 نفر (25/4 درصد) بالاتر از mlU/mI 100 بود. نتایج بررسی افراد شرکت کننده در مطالعه از نظر جنسیت و سن ارتباط آماری معنی دارنشان داد (P<0/05) اما در مورد BMI این ارتباط معنی دار نبود.

به طورکلی می توان نتیجه گرفت که بیش از 50 درصد افراد شرکت کننده در این مطالعه از ایمنی خفیف برخوردار بودند. بنابراین توصیه می شود در این افراد جهت اطمینان از ایمنی در مقابل هپاتیت B تیتر آنتی بادی به صورت دوره ای کنترل شود.