تحلیل نظام آموزشی دوره دکتری تخصصی پرستاری ایران و دانشکده پرستاری سالت لیک سیتی یوتا (امریکا)

انتظارات از دانش آموختگان دکتری پرستاری بسیار وسیع و پیچیده است. مطالعات بیانگر عدم کفایت دانش آموختگان در ایفای نقش خود به ویژه در اصلاح نظام سلامت و حل مسایل و مشکلات پرستاری است. به نظر می رسد این موضوع مهم به نحوه طراحی و اجرای کوریکولوم و عدم تناسب آن با محیط کار بر می گردد. هدف از این مطالعه تطبیقی مقایسه برنامه دکترا پرستاری ایران و دانشگاه یوتا بوده است.

مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی تطبیقی است که با استفاده از مدل الگوی چهار مرحله ای Bereday شامل توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه انجام شده است. اطلاعات آورده شده از برنامه درسی دکترا پرستاری ایران از سایت وزارت بهداشت و درمان و دانشگاه یوتا از سایت http://nursing.utah.edu گرفته شده است.

 اساس برنامه آموزشی دکترای پرستاری (PhD) ایران و دانشکده پرستاری یوتا مشابه و شامل آموزش، پژوهش و پایان نامه است اما نحوه پذیرش دانشجو، نحوه ارزیابی دانشجویان در طول تحصیل، فلسفه، اهداف و چشم انداز برنامه ها تفاوت هایی دارند. در ایران فقط یک برنامهPhD  پرستاری وجود دارد ولی در دانشگاه یوتا 10 برنامه دکترای پرستاری بالینی (DNP)، دو مسیر متفاوت برای دریافت PhD (سنتی و غیرسنتی) و همچنین برنامه DNP-PhD به صورت همزمان وجود دارد.  

عدم تطابق واحدهای درسی با انتظارات و وظایف فارغ التحصیلان در برنامه دکتری پرستاری در ایران مشهود است. دانشگاه یوتا با تطبیق برنامه درسی و نیازهای جامعه توانسته بخوبی فارغ التحصیلان دکتری پرستاری را برای حل مسایل بهداشت و سلامت جامعه و آموزشی و پژوهشی آماده کند. از نتایج این مطالعه می توان در بازنگری کوریکولوم آموزشی دانشجویان دکتری پرستاری استفاده نمود.