ادبیات شبانی در ساحت ادبیات شفاهی کردی (مطالعه موردی بخش خاومیرآباد مریوان)

فرهنگ عامه از بخش های مهم ادبیات هر ملتی می باشد که از نظر نوع و دایره شمول، از تنوع ویژه ای برخوردار است و بخش اعظمی از این ادبیات قصه ها، افسانه ها، اسطوره ها، ترانه ها، تصنیف ها، امثال و حکم، چیستان ها و بازی های منظوم را دربر می گیرد؛ که در طول سده ها به طور شفاهی و نسل به نسل منتقل شده است. همه ژانرها و گونه های مهم ادبی در فولکلور دیده می شود. یکی از این گونه های ادبی، ادبیات شبانی است که به طور ویژه ای مورد توجه پژوهشگران غربی قرار گرفته و موضوع جدیدی برای واکاوی در ادبیات عامیانه مردم ایران با زبان ها و گویش های متنوع آن است. ادبیات شبانی که در غرب تحت عنوان پاستورال شناخته می شود آثار خلاقانه ای را دربر می گیرد که زندگی روستایی و مناظر آن را به شیوه ای ایده آل در برابر دید مخاطب قرار می دهد. نگارندگان در این پژوهش براساس سبک زندگی، منطقه جغرافیایی ویژه، زبان، فرهنگ و ادبیات غنی مردمان کرد، ادبیات شبانی مناطق روستایی بخش خاومیرآباد شهرستان مریوان را مورد مطالعه قرار داده اند. فراهم کردن زمینه آشنایی بیشتر با ادبیات شبانی و بررسی جایگاه آن در ادبیات شفاهی کردی به ویژه بخش ادبیات عامیانه از اهداف این پژوهش است. نتایج مطالعات نشان می دهد افراد عادی، در جریان امور زندگی و در ناکامی های اجتماعی، حسرت ها و تمناهای زندگی به خلق آن پرداخته اند. این مقاله از روش توصیفی تحلیلی جهت رسیدن به حقایق علمی و نتایج حاصل از آن پیروی کرده است. برای دستیابی به داده ها، از روش جمع آوری تحقیقات به صورت منابع کتابخانه ای و روش میدانی استفاده شده است.