بررسی خصوصیات ضد باکتریایی اسانس های خوشاریزه، مرزه بختیاری و پوشش خوراکی کیتوزان بر لیستریا مونوسایتوژنز در فیله ماهی قزل آلای رنگین کمان
مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثر کیتوزان و اسانس های خوشاریزه و مرزه بختیاری روی لیستریا مونوسایتوژنز در فیله ماهی قزل-آلای رنگین کمان انجام شد. نمونه های ماهی با کیتوزان و اسانس های مرزه بختیاری (062/0، 125/0 و 25/0 میلی گرم بر میلی لیتر) و خوشاریزه (062/0، 125/0 و 25/0 میلی گرم بر میلی لیتر) پوشش دهی شدند. لیستریا مونوسایتوژنز (103×1 کلنی در گرم) به نمونه ها تلقیح و 16 روز در دمای یخچال ارزیابی شد. فراوان ترین ترکیبات در گیاه مرزه بختیاری carvacrol (25/31 درصد)، thymol (50/23 درصد)، o-cymene (87/13 درصد) و Gamma-terpinene (65/10 درصد) بودند. فراوان ترین ترکیبات شیمیایی در اسانس گیاه خوشاریزه ocimene (15/44 درصد)،alpha-phellandrene (80/16 درصد)، gamma-terpinene (52/8 درصد) و beta-myrcene (08/6 درصد) بودند. میزان MIC (062/0 میلی گرم بر میلی لیتر) و MBC (125/0 میلی گرم بر میلی لیتر) مرزه بختیاری از اسانس خوشاریزه کمتر بود. بیشترین تعداد باکتری در روز 16 نگه داری به ترتیب مربوط به نمونه های ماهی شاهد (Log CFU/g 10/0 ± 00/11) و کمترین مربوط به گروه های کیتوزان، اسانس های خوشاریزه (25/0 میلی گرم بر میلی لیتر) و مرزه بختیاری (25/0 میلی گرم بر میلی لیتر) (Log CFU/g 02/0 ± 02/8) بود. افزایش ازت فرار تام در تیمار شاهد بیشتر از سایر نمونه ها بود (05/0 ≥ P). نمونه های تیمار شده با کیتوزان و اسانس های خوشاریزه (25/0 میلی گرم بر میلی لیتر) و مرزه بختیاری (25/0 میلی گرم بر میلی لیتر) بیشترین امتیازات حسی مربوط به فاکتور های عطر و طعم، بافت و پذیرش کلی را داشتند. استفاده از کیتوزان و اسانس های خوشاریزه و مرزه بختیاری سبب کنترل تعداد لیستریا مونوسایتوژنز و تولید ازت فرار تام و بهبود خصوصیات ارگانولپتیکی نمونه های ماهی قزل آلای رنگین کمان شد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.