بررسی ضخامت اینتیمای کاروتید مشترک بیماران مبتلا به پسوریازیس و مقایسه با گروه شاهد

پسوریازیس یک التهاب مزمن سیستم ایمنی - پوست می باشد که مشخصه ی آن پلاک های اریتماتوز شریانی است. اندازه گیری ضخامت اینتیما مدیای شریان کاروتید می تواند ابزاری برای تشخیص زودرس آترواسکلروز در مرحله قبل از انسداد و دارای علایم بالینی باشد.

 این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 30 بیمار پسوریازیس  و 30 فرد سالم در سنین 20 تا 60 سال مراجعه کننده به کلینیک پوست در بیمارستان 22 بهمن مشهد طی سالهای 98-97 با نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. اندازه گیری ضخامت اینتیمای کاروتید مشترک توسط همکار رادیولوژیست طرح و با استفاده از سونوگرافی  انجام شد. در انتها داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS16و آزمون های آماری آنوا، من ویتنی و پیرسون تجزیه و تحلیل شد.

میانگین ضخامت اینتیمای مدیای کاروتید (CIMT) در بیماران و گروه کنترل به ترتیب 0.059± 0.51 و 0.047± 0.47 میلی متر به دست آمد. CMIT مشترک در بیماران پسوریازیس به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل مشاهده شد (p value= 0.010).  ارتباط معنی داری بین میانگین CIMT در بیماران با سن ، جنس و شخص توده ی بدنی  یافت نشد.

از آن جایی که CIMT در بیماران پسوریازیس به طور معناداری بالاتر گزارش شده است، کنترل سخت گیرانه تر سایر عوامل خطر آترواسکلروز نسبت به سایرین و کنترل شدید تر التهاب در این افراد ضرورت می یابد.