اثربخشی آموزش مهارت های هیجانی- اجتماعی و مدیریت استرس بر سلامت عمومی دانش آموزان دبیرستانی

هدف از پژوهش حاضر افزایش سلامت عمومی  بر اساس آموزش مهارت های هیجانی- اجتماعی و مدیریت استرس در دانش آموزان دبیرستانی بود.

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی، طرح پیش آزمون، پس آزمون گروه گواه و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش  شامل دانش آموزان  دبیرستان های منطقه 15 آموزش و پرورش تهران در سال تحصیلی 99-98 بود. در این پژوهش تعداد 45 دانش آموز با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند (15 دانش آموز در گروه آزمایش مهارت های هیجانی- اجتماعی، 15 دانش آموز در مدیریت استرس و 15 دانش آموز در گواه). گروه های آزمایش مداخله مهارت های هیجانی- اجتماعی (گلمن، پارسا، 1397) و مدیریت استرس (جزایری، 1397) را طی 7 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. ابزارهای ارزیابی مورد استفاده در این پژوهش، شامل پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی (سواری، 2011) و سلامت عمومی)28(GHQ- (گلدبرگ، 1979) بودند. داده های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقببی بنفرونی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد آموزش مهارت های هیجانی- اجتماعی، مدیریت استرس بر سلامت عمومی دانش آموزان دبیرستانی تاثیر معنادار دارد(p<0/001) . نتایج آزمون تعقیبی نشان داد بین میزان اثربخشی این دو مداخله نیز تفاوت معنادار وجود داشته (p<0/001) و آموزش مدیریت استرس نسبت به آموزش مهارت های هیجانی- اجتماعی تاثیر بیشتری بر سلامت عمومی دانش آموزان داشته است.

یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند آموزش مهارت های هیجانی- اجتماعی و مدیریت استرس می تواند به عنوان یک آموزش کارآمد جهت افزایش سلامت عمومی مورد استفاده قرار گیرد.