اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر سازگاری اجتماعی کودکان پیش دبستانی

ارتقای سازگاری اجتماعی می تواند مسیر رشدی مهارت های کودکان پیش دبستانی را بهبود بخشد؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر سازگاری اجتماعی کودکان پیش دبستانی انجام شد.

روش پژوهش شبه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه همراه با دوره پیگیری است و شامل تمامی کودکان پیش دبستانی (5 تا 6 سال) شهر بجنورد در سال تحصیلی 99-1398 بود که به روش نمونه گیری در دسترس 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش در 12 جلسه 90دقیقه ای تحت آموزش بازی درمانی با رویکرد شناختی رفتاری قرار گرفت؛ ولی گروه گواه هیچ آموزشی دریافت ننمود. پرسش نامه سازگاری اجتماعی قبل و بعد از انجام آموزش برای آزمودنی ها اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر بین گروهی در سطح معناداری 0٫05 با نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شدند.

نتایج نشان داد، بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری در بهبود سازگاری اجتماعی کودکان پیش دبستانی موثر بود (05/0>p) و نتایج در دوره پیگیری تداوم داشت (05/0>p).

آموزش بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری به کودکان پیش دبستانی می تواند گام موثری در ارتقای سازگاری اجتماعی آنان باشد.