بررسی رفتارهای غیر مدنی پرستاران نسبت به دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1399

دانشجویان پرستاری معمولا رفتارهای غیر مدنی را در محیط بالینی و در ارتباط با پرستاران تجربه می کنند. هدف این مطالعه تعیین رفتارهای غیر مدنی پرستاران نسبت به دانشجویان پرستاری در طی کارآموزی های بالینی بود.

 در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی330 دانشجوی کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی همدان به روش سرشماری در سال 1399 وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه دو قسمتی که بخش اول شامل ویژگی های دموگرافیک و بخش دوم پرسشنامه رفتارهای غیر مدنی در آموزش بود، استفاده شد. آنالیز داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه24 و آزمون های آماری تی و آنالیز واریانس انجام گرفت.

بر اساس نتایج به دست آمده، میانگین و انحراف معیار سن دانشجویان پرستاری 2/64±22/08 سال بود. بیش ترین درصد واحدهای پژوهش ساکن خوابگاه (68/50%)، دارای معدل خوب (73/03%)، قومیت فارس (43/03%) و مشغول در بخش های جراحی(35/02%) بودند. به طورکلی میانگین رفتارهای غیر مدنی10/60 ±11/76 بود. بین میانگین نمرات رفتارهای غیر مدنی نسبت به دانشجویان با سن، ترم تحصیلی، بخش کارآموزی و معدل تحصیلی دانشجویان اختلاف معنی‏ دار آماری وجود داشت (05/0>p).

بر اساس یافته های به دست آمده، دانشجویان بیش ترین رفتارهای غیر مدنی پرستاران را در بعد رفتارهای محروم کننده  همانند نادیده گرفته شدن و نداشتن مجوز برای مشارکت در تصمیم گیری در مورد مراقبت گزارش کردند که نشان دهنده اختلاف بین دیدگاه واقعی و مورد انتظار دانشجویان پرستاری در موردحمایت و احترام در محیط بالینی بود.