اثر اکسترود کردن کنجاله سویا و کلزا و کاهش سطح پروتئین خام جیره بر فراسنجه های خونی و جمعیت میکروبی شکمبه گوساله های پرواری

هدف از این مطالعه، بررسی اثر کاهش سطح پروتیین خام جیره و افزودن کنجاله های سویا و کلزای اکسترود شده بر فراسنجه های خونی و شکمبه ای، جمعیت متانوژن ها و با کتری های با تولید آمونیاک زیاد (HAB) شکمبه گوساله های پرواری بود. بدین منظور، 36 راس گوساله نر پرواری در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار و شش تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1) شاهد (کنجاله سویا) (15=CP درصد)، 2) کنجاله سویا (13=CP درصد، 13SBM)، 3) کنجاله سویای اکسترود (13=CP درصد، EXSBM)، 4) کنجاله کلزا (13=CP درصد، 13CM)، 5) کنجاله کلزای اکسترود (13=CP درصد، EXCM)، و 6) پودر ماهی (13=CP درصد، FM) بودند. غلظت آلبومین، پروتیین تام، کراتینین و نیتروژن اوره ای خون در تیمارهای آزمایشی نسبت به گروه شاهد، کاهش یافت (05/0>P). بالاترین میزان آمونیاک و استات شکمبه و کمترین میزان پروپیونات و اسیدهای چرب فرار در گروه شاهد مشاهده شد (05/0>P). کمترین جمعیت HAB شکمبه در تیمارهای تغذیه شده با کنجاله سویا و کلزای اکسترود شده و سپس در دیگر تیمارهای با پروتیین پایین بود و در تیمار شاهد بیشترین بود (05/0>P). همچنین تیمارهای دریافت کننده کنجاله سویا و کلزای اکسترود شده دارای جمعیت کمتری از متانوژن ها نسبت به گروه شاهد بودند (05/0>P). با توجه به نتایج به دست آمده، کاهش سطح CP جیره و عمل اکسترود کردن کنجاله سویا و کلزا سبب کاهش جمعیت HAB و آمونیاک شکمبه و اوره خون شد. در ضمن، اکسترود کردن، جمعیت متانوژن ها و نسبت استات به پروپیونات را کاهش و موجب افزایش غلظت تام اسیدهای چرب فرار به عنوان شاخصی از بهبود راندمان تخمیر شکمبه، شد.