تدوین مدل ارتباطی خودکارآمدی شغلی و سرمایه اجتماعی در وزارت ورزش و جوانان ایران

پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ارتباطی خودکارآمدی شغلی و سرمایه اجتماعی در وزارت ورزش و جوانان ایران انجام شد. جامعه آماری پژوهش همه مدیران عالی، میانی و پایه، کارشناسان مسیول، کارشناسان و کمک کارشناسان شاغل در وزارت ورزش و جوانان بودند (تعداد = 850) که 265 نفر به طور تصادفی طبقه ای برای نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای دستیابی به اهداف پژوهش از پرسشنامه های خودکارآمدی شرر (1982) و سرمایه اجتماعی پاتنام (1993) استفاده شد. روایی هر دو پرسشنامه به تایید 15 نفر از متخصصان رسید و پایایی آن ها در یک مطالعه مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ به ترتیب  0.8 و 0.73 محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله کولموگروف-اسمیرنوف، تی استودنت تک نمونه ای، تحلیل مسیر و برای تعیین ارتباط علی بین متغیرها از روش مدل معادلات ساختاری به کمک دو نرم افزار آموس و اس پی اس اس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد در بین منابع انسانی وزارت ورزش و جوانان خودکارآمدی شغلی در حد نامطلوب و سرمایه اجتماعی در حد مطلوب قرار داشت. همچنین بین خودکارآمدی شغلی و سرمایه اجتماعی ارتباط مستقیم معنا داری وجود داشت. در ارتباط بین خودکارآمدی شغلی و سرمایه اجتماعی وزارت ورزش و جوانان ایران بعد شناختی با بار عاملی 0.80، بعد ساختاری با بار عاملی 0.74 و بعد ارتباطی با بار عاملی 0.71 بیشترین تاثیر را داشتند.نتایج تحقیق ضرورت و لزوم ارتقا سرمایه اجتماعی  و اعتماد متقابل در سازمان  را به منظور بالا بردن سطح خودکارآمدی  و در نتیجه افزایش قدرت رقابتی سازمان را تبیین می کند.