تعیین اثربخشی آموزش کفایت اجتماعی براساس مدل فلنر بر خودکارآمدی تحصیلی و سازگاری تحصیلی در دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش کفایت اجتماعی براساس مدل فلنر بر خودکارآمدی تحصیلی و سازگاری تحصیلی در دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی پایین انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات شبه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر مدارس متوسطه اول شهر چایپاره در سال تحصیلی 99-1398 به تعداد 4000 نفر بود. از این جامعه،30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مقیاس سازگاری تحصیلی (AISS) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (MJSES) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری با رعایت پیش فرض های لازم در برنامه SPSS انجام شد. با توجه به نتایج می توان مطرح نمود که آموزش کفایت اجتماعی تاثیر معنی داری بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی (استعداد، کوشش و بافت) و کاهش میانگین سازگاری تحصیلی (عاطفی، آموزشی و اجتماعی) در شرکت کنندگان گروه آزمایش دارد و موجب بهبود خودکارآمدی تحصیلی و سازگاری تحصیلی در دانش آموزان می گردد.