اثر تمرین درمانی با توپ مدیسین بال بتا بر هم انقباضی جهت دار وعمومی عضلات مفصل مچ پا در بیماران دارای عارضه کمردرد طی راه رفتن

 در چند دهه گذشته، ورزش با اشتیاق فزاینده ای برای درمان کمردرد ترویج شده است. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات توانبخشی با توپ مدیسین بال بتا بر هم انقابضی جهت دار و عمومی عضلات مفصل مچ پا در بیماران دارای عارضه کمردرد طی راه رفتن می باشد.

 پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل بیماران کمردرد در دامنه سنی 20-30 سال شهرستان اردبیل در سال 1399 بود. شرکت کنندگانی که حاضر به همکاری در  این مطالعه شدند شامل تعداد 20 مرد دارای کمردرد بودند، که به صورت تصادفی در دو گروه تمرین و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 12 جلسه تمرینات تقویتی عضلات مرکزی بدن با توپ مدیسین بال بتا را انجام دادند. فعالیت عضلات متخب طی راه رفتن در دو گروه طی پیش و پس آزمون ثبت شد. از آزمون آنالیز واریانس دوسویه با اندازه های تکراری جهت تحلیل آماری استفاده شد.

نتایج نشان داد که اثر تعاملی زمان و گروه بر مقادیر هم انقباضی جهت دار مفصل مچ پا طی فاز میانه اتکا معنادار است (0/020=P). آزمون تعقیبی نشان داد که مقادیر هم انقباضی جهت دار مفصل مچ پا طی فاز میانه اتکا در گروه تجربی افزایش معناداری را داشته است .

افزایش مقادیر هم انقباضی جهت دار بعد از دوره تمرینی طی فاز میانه اتکا در گروه تجربی می تواند با پایداری بیشتر مفصل مرتبط بوده و منجر به کاهش نرخ آسیب های احتمالی گردد.