کارایی فقه سیاسی

چکیده:
فقه شیعه از آغاز پیدایش دچار تقیه و سرکوب بوده است و نتوانسته کارآیی خود را در زمینه های گوناگون اجتماعی نشان دهد. حال این سؤال مطرح است که آیا فقه شیعه می تواند تمام نیازهای فردی، اجتماعی، عبادی، سیاسی، اقتصادی، قضایی، روابط داخلی و خارجی در عصر کنونی را پاسخ گو باشد و یا اختصاص به مسائل فردی دارد؟
برخی از نوشتارها، بسیاری از مسائل حکومتی را اموری عقلانی و برنامه ای به حساب آورده و از مسائل فقهی و استنباطی خارج می کنند؛ لیکن از تعریف علم فقه به دست می آید هر حکم عقلی که مورد تایید شرع قرار گیرد حکم شرع به حساب می آید؛ به عبارت دیگر، از آن جایی که فقها عقل، عرف، بنای عقلا و عادات را از مبانی فقه قرار داده اند و با اعتماد بر این گونه امور، حکم شرع را استنباط کرده اند، پس هر گونه حکم اجتماعی، سیاسی که از امور عقلانی و عقلایی باشد فقهی است.
علاوه بر حکم عقل و بنای عقلا و کتاب و سنت، فقها بر منابع دیگری نیز تکیه دارند که عبارتند از: مصلحت و مفسده دایمی، فطرت جاوید، موضوعات ثابت و متغیر، قضایای حقیقیه، حکم حکومتی، توسعه در هدف اجتهاد، اجتهاد پویا، نقش زمان و مکان در اجتهاد.
زبان:
فارسی
در صفحه:
17
لینک کوتاه:
https://www.magiran.com/p24101