احکام فقهی فسخ نکاح با امراض مسری

هدف از مقاله حاضر بررسی تاثیر بیماری‌های مسری و خطرناک بر حقوق خانواده می‌باشد. در همین راستا در سوالی که مطرح‌شده است این است تاثیر بیماری مسری و خطرناک بر حقوق خانواده به چه صورتی می‌باشد. ازآنجایی‌که حقوق خانواده منحصر به یک حق نیست لذا با توجه به نوع بیماری نیز متفاوت می‌باشد. حقوقی که در این پژوهش بررسی شد عبارت‌اند از: تاثیر بیماری مسری بر حق مقاربت، در فرض ابتلا (زوج یا زوجه) فرد سالم می‌تواند از مقاربت با فرد مبتلا امتناع ورزد و چنانچه امتناع کننده زوجه باشد، حق دریافت نفقه را نیز خواهد داشت. در خصوص بارداری در نظر گرفتن شقوق مختلف حکم که عدم جواز بارداری صادر گردیده و درصورتی‌که زوجه باردار شده باشد تنها درصورتی‌که جان مادر به مخاطره بیفتد و قبل از نفخ روح جایز است و درصورتی‌که جان مادر و جنین هر دو درخطر باشد و تنها راه نجات حال مادر با سقط‌جنین حاصل شود جواز سقط‌جنین صادر می‌گردد. و اما سقط‌جنین به خاطر جلوگیری از ایجاد کودکی بیمار ه قبل از نفخ روح و چه بعدازآن جایز نمی‌باشد. در خصوص شیردهی با توجه به امکان تسری بیماری از مادر به کودک، مادر حق رضا را از دست می‌دهد و همچنین در مورد حق حضانت نیز میگوییم اگر بیماری از نوع بیماری‌هایی باشد که از فرد حاضن به کودک منتقل می‌شود حق حضانت از فرد مبتلا سلب و به دیگری واگذار می‌گردد. و چنانچه هر دو مبتلا به بیماری مسری شوند حضانتشان ساقط می‌گردد و حضانت کودک به سایر اقارب خواهد رسید. در خصوص فسخ نکاح، فقها اعتقاددارند که تنها در خصوص بیماری‌های منصوص جواز فسخ نکاح صادر می‌گردد و امکان تسری به بیماری‌های نوظهور و مسری و خطرناک وجود ندارد.