تبیین اثر نهادگرایی یکپارچه بر توسعه پایدار روستاهای استان آذربایجان غربی

نهادگرایی یکپارچه توسعه روستایی چارچوب موثر تعامل وسیع‎تر ارزش داشتن و بودن نهادهای متولی روستایی برای انجام اقدامات پایداری در روستا را فراهم می‎آورد. این پژوهش باهدف تعیین اثر راهبرد نهادگرایی یکپارچه بر ابعاد توسعه پایدار روستایی اجرا شده است. جهت‎گیری اصلی پژوهش کاربردی و روش پژوهش کمی با رویکرد قیاسی از نوع توصیفی همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری و به صورت پیمایشی است. واحد تحلیل؛ مقیاس منطقه‎ای نهادهای متولی توسعه روستاهای منطقه استان آذربایجان غربی شامل استانداری، سازمان جهاد کشاورزی و بنیاد مسکن و شرکت آب و فاضلاب روستایی استان آذربایجان غربی بود. جامعه آماری پژوهش کارشناسان برتر و مشخص دارای سوابق علمی و عملی و تجربی بالای پنج سال در پست‎های مدیریتی و امور کارشناسی در نهادهای متولی توسعه روستایی در سطح منطقه‎ای استان آذربایجان غربی بود. ابزار اندازه‎گیری پرسش نامه است که روایی همگرا و پایایی ترکیبی حاکی از سازگاری درونی و دارای پایایی سازه است. این پژوهش یک طرح کلی نهادی جدید برای بهبود کارکرد نهاد روستایی پیشنهاد کرده است. شاخص‎های برازش مدل ساختاری مطلوب است، بنابراین نتایج می‎تواند به کل جامعه آماری تعمیم داده شود. نتایج نشان داد راهبرد نهادگرایی یکپارچه و ابعاد پنج گانه آن بر توسعه پایدار روستایی تاثیر مثبت معنی‎داری دارد. یافته‎ها ضمن تایید مدل‎های قبلی توسعه پایدار روستایی ترکیب تازه‎ای را به همراه ابعاد جدید ارایه داد و شاخصه‎های تازه‎ای از مفهوم نهاد‎گرایی یکپارچه شامل نهادگرایی عمل‎گرایانه، نهادگرایی شبکه‎ای، نهادگرایی حکمرانی محور، نهادگرایی آینده‎نگرانه و نهادگرایی ارزش محور در عرصه توسعه پایدار روستایی گشود. بر اساس راهبرد نهادگرایی یکپارچه؛ برقراری ارتباط تنگاتنگ اهالی روستا با مسیولین در نهادها در جهت بهره‎برداری از اراضی روستا و ارتقای رفاه روستاییان منجر می‎شود. ازاین رو، توصیه می‎شود متولیان امر از مدل پژوهش برای توسعه پایدار روستایی استفاده نمایند.