نقش سرمایه انسانی پایدار در مدیریت خشکسالی اقلیمی با استفاده از شاخص های برازندگی در روستاهای شهرستان کرمانشاه

برخورداری از سرمایه های انسانی پایدار منجر به اتخاذ راهبرد و راهکارهایی می شود که خانواران روستایی را در برابر مخاطرات به ویژه خشکسالی تاب آور می سازد. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش سرمایه انسانی پایدار در مدیریت خشکسالی اقلیمی در مناطق روستایی شهرستان کرمانشاه است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف (نوع استفاده) یک تحقیق کاربردی است و روش مورداستفاده در این تحقیق یک روش توصیفی - تحلیلی است. جامعه آماری مورد پژوهش شامل کلیه کارشناسان مرتبط با موضوع پژوهش در شهرستان کرمانشاه به تعداد 120 نفر هستند. حجم نمونه بر اساس کل سرشماری برای کارشناسان به تعداد 120 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسش نامه سرمایه انسانی و مدیریت خشکسالی بوده و شاخص سرمایه انسانی دارای زیر شاخص هایی هستند که شامل (تخصص، مهارت و دانش)، است. روایی پرسش نامه به شیوه صوری بوده که به تایید اساتید دانشگاهی رسیده و پایایی کل پرسش نامه بر اساس آلفای کرونباخ به میزان 84/0 بوده و اثبات شده است. داده های گردآوری شده بر اساس تحلیل مسیر معادلات ساختاری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که به طورکلی سرمایه انسانی در مدیریت خشکسالی تاثیر دارد. در این میان زیر متغیرهای سرمایه انسانی که مشتمل بردانش، مهارت و تخصص است نیز بر مدیریت خشکسالی تاثیر داشته اند به گونه ای که دانش بر مدیریت خشکسالی با ضریب تاثیر 26/0 و مقدار معناداری 002/0، مهارت بر مدیریت خشکسالی با ضریب تاثیر 34/0 و میزان معناداری 000/0 و تخصص با ضریب تاثیر 49/0 و میزان معناداری 000/0 بر مدیریت خشکسالی تاثیر داشته اند. در این میان تخصص دارای بیشترین تاثیر و دانش دارای کمترین تاثیر بوده است.