تاثیر نوع تکلیف بر کاربرد نشانه مفعولی«را» در نوشتار فارسی آموزان غیرایرانی

مطالعه ی حاضر قصد دارد تاثیر نوع تکلیف داده شده بر برونداد زبانی فارسی آموزان را مورد ارزیابی قرار دهد و از این رهگذر بر مبنای رویکرد پردازش پذیری، روند فارسی آموزی آنها را تحلیل نماید. در این پژوهش، با بررسی دو نوع تکلیف انشایی و مکالمه ای، در یک مقطع مشخص، به چگونگی به کارگیری حرف نشانه ی «را» در این تکالیف پرداخته خواهد شد. به این منظور، پس از انتخاب تصادفی 35 متن برای هر تکلیف، از پیکره ی نوشتاری فارسی آموزان سطح ششم مدرسه ی المهدی، در مرحله ی نخست، داده های مورد نظر، بر حسب اسم های مشخص نشاندار و بی نشان در جایگاه مفعول برچسب گذاری و پس از تعیین فراوانی آنها در این تکالیف، نحوه ی توزیع این متغیرها مورد ارزیابی قرار می گیرد. نتایج این بررسی ضمن نمایان سازی الگوهای یادگیری فارسی آموزان در ارتباط با مقوله ی «را» در یک مقطع زمانی مشخص، نشان می دهد در توزیع اسامی نشاندار و بی نشان در جایگاه مفعول (پیش از «را»)، در هر تکلیف، تمایز معناداری وجود ندارد. همچنین توزیع اسم های مشخص اعم از نشاندار و بی نشان در این تکالیف معنادار نیست. همچنین، نتیجه ی حاصل از این بررسی، با تبیین پردازش پذیری در ارتباط با تثبیت مقوله های زبانی در سطوح پایانی زبان آموزی هم راستاست. به علاوه، این بررسی بینشی در مورد چگونگی تکمیل نمودار یادگیری این مقوله ی خاص در سطوح دیگر، پیش روی ما قرار می دهد که با تکرار این پژوهش در سایر سطوح مورد تایید قرار گرفته یا رد خواهد شد.