تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیک و طرح واره درمانی هیجانی در تکانشگری، بد تنظیمی هیجانی و طرح واره های هیجانی بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی یکی از شایع ترین اختلالات روان پزشکی است. هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر رفتاردرمانی دیالکتیک و طرح واره درمانی هیجانی بر کاهش علایم اختلال شخصیت مرزی بود

پژوهش ازنظر هدف کاربردی و شیوه گردآوری اطلاعات از نوع طرح های تک آزمودنی بود. بر اساس تشخیص اختلال شخصیت مرزی توسط روان پزشک و اجرای مصاحبه ساختار یافته توسط روانشناسی بالینی و بررسی ملاک های ورود و خروج 4 بیمار انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه رفتاردرمانی دیالکتیک و طرح واره درمانی هیجانی جایگذاری شدند. هر یک از بیماران 11 مرتبه (3 مرتبه پیش از آزمون، 5 مرتبه در طی آزمون و 3 مرتبه در پس آزمون) به وسیله مقیاس تنظیم هیجان ،مقیاس شخصیت مرزی، و مقیاس طرح واره های هیجانی ارزیابی شدند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص های تغییر روند، بازبینی نمودارها و شیب و برای بررسی معناداری بالینی از شاخص درصد بهبودی و اندازه اثر استفاده شد.

  بررسی نمودارها و تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که طرح واره درمانی هیجانی  نسبت به رفتاردرمانی دیالکتیک طرح واره های هیجانی غیر انطباقی، ناامیدی و تکانشگری بیماران مبتلابه اختلال شخصیت مرزی را بیشتر کاهش داده است و همچنین در ارزیابی مجدد و طرح واره های هیجانی انطباقی نیز طرح واره درمانی هیجانی  تاثیر بیشتری داشته است. همچنین هر دو درمان در کاهش سرکوبی تاثیر یکسانی داشتند.

با توجه به یافته ها می توان طرح واره درمانی هیجانی را به عنوان درمان موثر در مداخلات روان شناختی بیماران مبتلابه اختلال شخصیت مرزی به کاربرد.