مقایسه تاثیر تمرینات منتخب TRX و ایروفیتنس بر تعادل و حس عمقی بیماران مبتلا به ام اس

مولتیپل اسکلروزیس (MS)، بیماری خودایمنی، التهابی و مزمن است که تحت تاثیر ضایعات تخریب میلین در جسم سفید مغز، طناب نخاعی و اعصاب بینایی بروز می کند. عمده ترین عوارض این بیماری خستگی، گرفتگی عضلات، لرزش، نداشتن تعادل و اختلال در راه رفتن است؛ بنابراین، هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر تمرینات منتخب TRX و ایروفیتنس بر تعادل و حس عمقی بیماران مبتلا به ام اس بود.

تعداد 30 نفر از زنان مبتلا به ام اس مراجعه کننده به انجمن MS اصفهان، در دامنه سنی 50-20 سال و با نمره مقیاس ناتوانی گسترش یافته (EDSS) 4-1، به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرینات منتخب TRX (15 نفر) و ایروفیتنس (15 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های دو گروه برای مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه، تمرینات TRX و ایروفیتنس انجام دادند. تعادل و حس عمقی مچ پا به ترتیب از طریق آزمون تعادلی لک لک و دستگاه ایزوکنتیک اندازه گیری شد. در تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون های تی همبسته و تی مستقل استفاده گردید (P<0.05).

یافته های تحقیق نشان داد که تمرینات منتخب TRX و ایروفیتنس موجب بهبودی معناداری بر تعادل و حس عمقی مچ پای بیماران مبتلا به ام اس شد (P<0.05). در مقایسه میان تمرینی، تمرینات TRX نسبت به تمرینات ایروفیتنس، تاثیر معنادارتری (P<0.01) بر تعادل و حس عمقی مچ پای بیماران مبتلا به ام اس داشت (P<0.05).

نتایج تحقیق نشان داد که تمرینات منتخب TRX و ایروفیتنس، تعادل و حس عمقی مچ پای بیماران مبتلا به ام اس را بهبود می بخشد؛ بنابراین، انجام این تمرینات به عنوان یک مداخله تمرینی برای بهبود تعادل و حس عمقی مچ پای افراد مبتلا به ام اس توصیه می شود.