بررسی آلودگی میکروپلاستیک در رسوبات بستر ناحیه ساحلی جنوب دریای خزر

وجود میکروپلاستیک ها (ذرات پلاستیک کوچکتر از 5 میلی متر) در محیط های دریایی به دلیل وزن پایین، ماندگاری بالا و خطرآفرینی برای جوامع دریایی مرتبط، باعث نگرانی رو به رشد جهانی شده است. با توجه به  طبیعت و خطرات ذرات میکروپلاستیک برای جوامع کفزی و گونه های اقتصادی دریای خزر این مطالعه با هدف بررسی پراکندگی میکروپلاستیک ها در رسوبات بستر منطقه ساحلی حاشیه جنوبی دریای خزر انجام شد. نمونه های رسوب با استفاده از بنتوز گیر ون وین  از شش ایستگاه آستارا، بندرانزلی، کیاشهر، رودسر، ساری و بندر ترکمن در زمستان 1397 برداشته شدند. ایستگاه ساری با میانگین 20±340 قطعه در یک کیلوگرم از رسوبات خشک بیشترین و ایستگاه بندر ترکمن با 71/75±66/156 قطعه در کیلوگرم دارای کمترین فراوانی میکروپلاستیک بودند. اندازه میکروپلاستیک ها 7/9- 2/0 میلی متر متغیر بود و بیشتر میکروپلاستیک های یافت شده (54/35 %) اندازه 2-1 میلی متر داشتند. میکروپلاستیک های استخراج شده عمدتا رشته ای بودند و میکروپلاستیک های قطعه ای و فیلم هم مشاهده شدند. در نمونه های بررسی شده تنوع رنگی بالایی  مشاهده شد که رنگ های آبی (85/63 %) و قهوه ای (31/20 %)، دارای بیشترین فراوانی بودند. با استفاده از آنالیز ATR-FTIR، 4 نوع پلیمر سلوفون، پلی اتیلن، پلی پروپیلن و پلی وینیل استات شناسایی شدند. فراوان ترین میکروپلاستیک شناسایی شده سلوفون بود. در پایان یک نتیجه گیری مشخص ارایه شود و از کلی گویی خودداری گردد.