بررسی میزان غلظت نیترات زه آب خروجی از خاک تحت تاثیر کاربرد بیوچار ذرت علوفه ای در کشت فلفل دلمه ای

با توجه به محدودیت دسترسی به منابع آب، افزایش جمعیت و افزایش سطح بهداشت، حفظ کیفیت منابع آب زیرزمینی امری مهم است. توسعه کشاورزی و کاربرد مداوم کود در اراضی تحت کشت منجر به آلودگی منابع آب زیرزمینی می گردد. به منظور بررسی اثر بیوچار ذرت علوفه ای و کاربرد کود اوره تحت کشت فلفل دلمه ای، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در 9 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارها شامل سه سطح بیوچار صفر، 2 و 5 درصد وزن خاک و سه سطح نیاز کودی اوره 75، 100 و 120 درصد بود. یک نشاء فلفل دلمه ای در مرحله 4 برگی در گلدان های حاوی 5 کیلوگرم خاک و بیوچار منتقل شد، سپس در سه مرحله ی ابتدایی، میانی و پایانی کشت و در هر مرحله 236، 314 و 376 میلی گرم در کیلوگرم نیتروژن از منبع کود اوره به هر گلدان اضافه شد. در مراحل مختلف کشت، شامل مرحله ابتدایی، میانی و پایانی نیترات زهاب خروجی و در مرحله پایانی اندازه گیری نیترات خاک و میوه صورت گرفت. نتایج نشان داد که کاربرد بیوچار ذرت علوفه ای به مقدار 2 درصد تجمع نیترات در خاک را در تیمار اوره کاربردی 376 میلی گرم در کیلوگرم به میزان 4/66 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. غلظت آبشویی نیترات در مرحله پایانی کشت در تمامی تیمارها روند نزولی داشت و بیشترین مقدار کاهش غلظت نیترات در تیمار 5 درصد بیوچار و 236 گرم بر کیلوگرم معادل 72 درصد مشاهده شد. همچنین کاربرد بیوچار، غلظت نیترات میوه در تیمار 2 درصد بیوچار و 236 گرم بر کیلوگرم کود اوره را 4/44 درصد نسبت به شاهد کاهش داد.