تحلیل محتوای خط مشی های اقتصاد سینما در دولت های پس از انقلاب اسلامی و ارزیابی اولویت ها و نتایج عملکرد آنها

هدف از این مقاله تحلیل و بررسی ملاحظات اقتصادی در حوزه سینما در سال های پس از انقلاب اسلامی و توصیف میزان توجه خط مشی گذاران به مقوله های مرتبط با اقتصاد فرهنگ در این حوزه با توجه به اولویت ها و بخشی از عملکردها است. روش این پژوهش از نظر هدف، کاربردی، از نظر داده کمی و کیفی و از نظر نحوه اجرا تحلیل محتوا و داده های ثانویه است. داده ها شامل اسناد، قوانین و آیین نامه ها، برنامه های اصلی دولت ها و وزیران فرهنگ و ارشاد اسلامی و نیز مصاحبه با صاحب نظران بوده است. در دوره های مختلف با تغییر در دولت ها و حتی وزرای یک دولت، در سیاست ها و اولویت های اقتصاد سینما تغییراتی ایجاد شده است. البته در تمامی دوره ها به جز دولت تدبیر و امید، نظارت و مشارکت دولتی از سه اولویت اول مسیولان سینمایی محسوب می شود. اهداف و اولویت هایی چون افزایش سرانه سالن های سینما که در دستور دولت ها بوده است، با وجود افزایش نسبی به نتیجه مطلوب و استاندارد نرسیده است. تاکید بر تولید آثار سینمایی ایرانی و حذف تدریجی اکران فیلم های سینمایی خارجی از سیاست هایی بوده است (اگرچه گاه نانوشته) که با موفقیت دنبال شده است. در مقابل خط مشی هایی چون تسهیل اعطای مجوز تولید و اکران و سازوکارهایی مانند شورای عالی سینما در گذر به دوره های بعدی مورد چشم پوشی قرار گرفته است.