مطالعه تغییرات گونه های موسیقی خیابانی در تهران از سال 1380 تا 1395

موسیقی خیابانی در ایران، تاکنون از زوایای متفاوتی مورد توجه محققین حوزه های جامعه شناسی و موسیقی شناسی قرار گرفته است. با این وجود هنوز بسیاری از جنبه های آن نیاز به مطالعه دارد. مطالعه پدیده ی موسیقی خیابانی، علاوه بر اینکه می تواند مورد استفاده ی محققین موسیقی، جامعه شناسی ، مردم شناسی و غیره قرار بگیرد، می تواند به کارگزاران فرهنگی کشور در زمینه ی سیاست گذاری های اجتماعی و فرهنگی کمک شایانی بکند.پژوهش حاضر به بررسی تغییر و تحولات گونه های (ژانرهای) اجرایی موسیقی در خیابان های تهران، در طی پانزده سال منتهی به 1395 میپردازد. این پژوهش از نوع کیفی است که در آن از دو روش میدانی و اسنادی بهره برداری شده و داده های آن با بهره گیری از مطالعه میدانی در چند منطقه ی مختلف تهران با تکنیک مصاحبه و مشاهده ی غیرمشارکتی بدست آمده است.یافته های این مطالعه نشان می دهد گونه های اجرایی موسیقی خیایانی در طی پانزده سال اخیر مردم پسندتر شده است. این یافته ها همچنین مبین آن است که شمار نوازندگان محلی، سنتی و کولی ها نسبت به پانزده سال پیش در خیابان های تهران بسیار کم تر شده اند. بالارفتن شمار نوازندگان برخی گونه های مردم پسند غربی که خارج از جریان اصلی موسیقی مردم پسند هستند نیز از دیگر تغییرات بوده است. تغییر محسوس دیگر، تغییر دیدگاه مردم نسبت به مقوله ی موسیقی خیابانی و نوازندگان خیابانی است.