حذف زیستی جیوه و کادمیوم توسط باکتری های اکسیدکننده آهن جداشده از محیط های آبی
باتوجه به روند روزافزون پیشرفت صنایع و همچنین افزایش تولیدات صنعتی، تولید فلزهای سنگین همراه با فاضلاب های صنعتی، امری انکارناپذیر است و باوجود راه های مختلف برای حذف فلزهای سنگین، انتخاب روش های زیستی بهترین راه کنترل آنهاست؛ استفاده از باکتری ها در این زمینه بسیار مفید و کم هزینه است و مضرات کمتری دارد.
در پژوهش حاضر، نمونه برداری از محیط های مختلف آبی شامل رودخانه، برکه، پساب صنعتی و لجن فعال انجام شد. باکتری ها بر اساس رشد در محیط کشت اختصاصی آهن و ازنظر شکل و ژن 16S rRNA شناسایی شدند. باکتری های جداشده در محیط کشت های مایع اختصاصی آهن، لوریا-برتونی (LB) و پی اچ جی2 (PHG II) حاوی غلظت 2ppm کلریدجیوه و کادمیوم کشت شدند؛ سپس نمونه ها از نظر کاهش یا تغییرنکردن غلظت جیوه و کادمیوم با دستگاه جذب اتمی بررسی شدند.
باکتری های جداشده میله ای شکل و کموارگانوتروف اختیاری بودند و به جنس باسیلوس تعلق داشتند. میانگین درصد حذف جیوه و کادمیوم توسط باکتری های جداشده به ترتیب حدود 95 و 40 درصد بود. بیشترین درصد حذف هر دو فلز سنگین در نمونه پساب کارخانه فراوری آهن مشاهده شد.
باکتری های اکسید کننده آهن به عنوان عوامل کاهش دهنده فلزهای سنگین در محیط آزمایشگاهی شناسایی شدند. این باکتری ها در دو محیط LB و محیط کشت اختصاصی آهن رشد کردند. بیشترین درصد حذف هر دو فلز سنگین در نمونه پساب کارخانه فراوری آهن مشاهده شد. بر اساس نتایج، باکتری های هر محیط با ترکیبات آن محل سازش یافته اند و بهترین گزینه برای حذف ترکیباتی همچون فلزهای سنگین هستند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.