فرم های هندسی ساختاری در معماری

در فضای کاربرد فناوری معماری از یک طرف پاسخگوی الگوهای فرهنگی خویش و از طرف دیگر مسیول الگوهای علم فناوری می‌باشد اما در اظهار و تبیین فرم، وی مجاز است که مفاهیم و شخصیت خویش را بیان نماید. هندسه یک ایده شکل دهنده در معماری است که در تعیین پلان و شکل سه بعدی بنا مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این مبحث شبکه‌ها از تکرار اشکال ساده هندسی به‌واسطه تکثیر، ترکیب، تقسیم و جابجایی گسترش می‌یابند. هندسه به عنوان یک ابزار طراحی از زمان‌های قدیم در تاریخ معماری مورد استفاده قرار می‌گرفته هندسه متعارف‌ترین ماخذ یا مختصات در یک ساختمان می‌باشد و می‌تواند در دامنه وسیعی از سطوح، فرم یا فضا بکار رود استفاده از شکل‌های هندسی ساده، فرم‌های متغیر، سیستم‌های تناسب و فرم‌های پیچیده را در بر می‌گیرد. قلمرو هندسه به عنوان ایجاد کننده فرم معماری مرتبط با اندازه گیری و تعیین مقدار آن می‌باشد. هندسه علم بنیادین فرم‌ها و نظم موجود در آنهاست. اشکال هندسی، فرم‌ها و تغییر شکل‌ها بدنه اصلی طراحی معماری را شکل می‌دهند. در تاریخچه معماری، قواعد هندسی بر اساس نظریه‌های تناسب و تقارن، ابزار معینی را برای طراحی معماری شکل داده‌اند. هدف از انجام این پژوهش، در این مقاله یک تمرین را ارایه می‌دهد که هدف از آن تحریک خلاقیت دانشجویان معمار، افزایش آگاهی در مورد امکانات رسمی بر اساس اشکال هندسی و نشان دادن این است که چگونه دانش نظری می‌تواند عملا در یک برنامه معماری خاص اعمال شود. به عنوان اطلاعات اولیه برای این تمرین، انواع و مشخصه‌های اشکال اصلی هندسی ساختاری محسوب می‌شوند در حالی که کار دانشجویان در یک مورد خاص استفاده آن‌ها را نشان می‌دهد.