کاربرد آمار فضایی در ارزیابی الگوهای همبستگی مکانی آلودگی صوتی در قسمت مرکزی حوزه آبخیز زاینده رود
آلودگی صوتی ب ه عنوان یکی از مهمترین آلاینده های محیط زیست اثرات بالقوه ای بر سلامت انسان دارد. ارزیابی الگوهای همبستگی مکانی صوت به درک بهتر چگونگی اثرگذاری آلودگی صوتی بر رفاه و سلامت جامعه کمک می کند. از این رو در این مطالعه، پس از پهنه بندی آلودگی صوتی در قسمت مرکزی حوزه آبخیز زاینده رود، با استفاده از رویکردهای آمار فضایی شامل تحلیل موران جهانی، تحلیل انسلین موران محلی، تحلیل نقاط داغ (گیتس- اردجی) و تحلیل خوشه و ناخوشه رندرینگ الگوهای همبستگی مکانی آلودگی صوتی ارزیابی شد و در پایان با استفاده از منحنی شاخص عملکرد، صحت مکانی رویکردهای مورد استفاده، بررسی شد. نتایج نشان داد تغییرات همبستگی مکانی پهنه های با آلودگی صوتی دارای همبستگی مثبت و الگوی خوشه ای است. بر این اساس پهنه های با آلودگی صوتی زیاد دارای الگوی خوشه ی بالا است و بخش های شرقی و شمالی منطقه ی مطالعاتی را شامل می شود. در حالی که پهنه های با آلودگی صوتی کم، دارای الگوی خوشه ای پایین است و قسمت های جنوبی و مرکزی منطقه ی مطالعاتی را در بر می گیرد. ارزیابی صحت مکانی الگوهای همبستگی مکانی آلودگی صوتی نشان داد که بیشترین میزان سطح زیر منحنی مربوط به روش تحلیل نقاط داغ (96/0) و کمترین میزان آن مربوط به روش تحلیل خوشه و ناخوشه رندرینگ (89/0) است. به طور کلی، رویکرد تحلیل نقاط داغ نسبت به دو روش دیگر از صحت مکانی بیشتری برخوردار است و نمودار مشخصه ی عملکرد، معیار مناسبی برای ارزیابی صحت مکانی رویکردهای مبتنی بر آمار فضایی است. نتایج این مطالعه می تواند به مدیران و برنامه ریزان سرزمین برای هم سو کردن استراتژی های مدیریتی در کاهش آلودگی صوتی کمک کند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.