بازنمایی گفتمان‏های اجتماعی در فیلم گاو براساس رویکرد لاکلا و موف

سینما به بازنمایی واقعیت‏های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی میپردازد. تحلیل گفتمان انتقادی نیز با تکیه بر مولفه هایی چون ایدیولوژی، اجتماع، فرهنگ و سیاست، واقعیت‏های متن زبانی را بازنمایی می‏کند. هدف پژوهش حاضر بررسی گفتمان‏های اجتماعی فیلم گاو بر اساس ابزارهای گفتمانی لاکلا و موف (2001) است. بدین منظور، ابتدا متن کامل مکالمه‏های فیلم گاو بررسی شد. سپس همه داده‏های فیلم با استفاده از مولفه های گفتمانی مطرح شده در نظریه گفتمان لاکلا و موف (2001) توصیف و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد گفتمان فیلم گاو با تکیه بر دال مرکزی «مرگ گاو» و دال‏های شناوری از قبیل «فقر»، «مذهبی بودن»، «بیکاری»، «جامعه بسته»، «دروغگویی»، «وابستگی به گاو»، «اتحاد»، «ناآگاهی» و «مسخ شدگی» مفصل بندی شده‏اند. به علاوه، گفتمان‏های غالب در این فیلم گفتمان‏های مذهبی، سنتی و جمع گرا است. در ادامه، با بررسی مولفه های برجسته‏سازی و حاشیه‏رانی در شخصیت‏های بازیگران فیلم گاو، مشخص شد دال‏های «دروغگویی»، «مسخ شدگی» و «فقر» در این فیلم برجسته شده و دال شناور «مذهبی بودن» به حاشیه کشیده شده است.