بررسی آزمایشگاهی کاهش آبشستگی اطراف پایه های اسکله ساحلی با استفاده از سازه های مثلثی

آبشستگی یک پدیده طبیعی است که در نتیجه عامل فرسایش دهنده جریان آب رخ می دهد. در اثر برخورد آب به پایه اسکله گرداب هایی موسوم به گرداب نعل اسبی به وجود می آید. گرداب های نعل اسبی بیشتر در جلو پایه فعالیت دارند که عامل اصلی پدیده آبشستگی است. در این تحقیق اثر کاربرد سازه های مثلثی بر کاهش آبشستگی اطراف پایه های اسکله ساحلی به صورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش در یک فلوم آزمایشگاهی با قوس 90 درجه استفاده شد. سازه های محافظ مثلثی با زوایای 15، 30، 45 و 60 درجه و یک سازه مثلثی دارای انحناء در نظر گرفته شد. آزمایشات با دبی های 6، 5/7، 5/8 و 10 لیتر بر ثانیه انجام شد. نتایج نشان داد که نصب سازه های محافظ مثلثی در دبی حداکثری 10 لیتر بر ثانیه، می تواند در در بالادست و پایین دست جریان عمق آبشستگی را به ترتیب تا 84 و 78 درصد کاهش دهد. بهترین عملکرد مربوط به سازه محافظ 15 درجه در بالادست جریان و هم چنین سازه محافظ 60 درجه در پایین دست جریان می باشد. نتایج حاکی از آن است که با افزایش عدد فرود عمق آبشستگی افزایش می یابد. همچنین سازه محافظ دارای انحناء در بالا دست جریان عملکرد بسیار مطلوب و در پایین دست جریان عملکرد ضعیف تری نسبت به سایر سازه های محافظ داشت.