مقایسه کارآیی ترکیبات ایمن بر کنترل کرم ساقه خوار برنج، Walker Chilo suppressalis، و بر اجزای عملکرد برنج در مزارع کشت هوازی استان گلستان

طی دو دهه ی گذشته، در پاسخ به افزایش هزینه های تولید برنج در بسیاری از کشورهای آسیایی، روش استقرار برنج از نشاکاری دستی گیاهچه ها به کشت مستقیم تغییر یافته است. تغییر روش استقرار برنج و تنش های حاصل از آن منجر به توجه بیش تر در شیوه های مدیریت در کشت مستقیم برنج شده است. کرم ساقه خوار برنج (Chilo suppressalis) یکی از مخرب ترین آفات این محصول است و در این پژوهش کارآیی حشره کش هگزافلومورن (کنسالت®؛ EC, 10%) و کود مهارگر کیتوآگروسنس با غلطت توصیه شده از هر دو ترکیب جهت کنترل این آفت مورد ارزیابی قرار گرفت. کارآیی سنجی با روش هندرسون-تیلیتون در بازه های زمانی 3، 7، 14 و 21 روز پس از سم پاشی انجام شد و هم چنین تاثیر ترکیبات بر اجزای عملکرد گیاه زراعی برنج نیز بررسی شد. نتایج نشان داد که هر دو ترکیب بیش ترین کارآیی حشره کشی روی کرم ساقه خوار برنج را پس از 7 روز داشتند. این در حالی است که حشره کش هگزافلومورن  با بیش از 90 درصد کنترل نسبت به کیتوآگروسنس  با نزدیک به 70 درصد کنترل، به طور معنی داری کارآ تر بود. از طرفی نتایج مربوط به اجزای عملکرد گیاه زراعی نشان داد که ترکیب کیتوآگروسنس تاثیر معنی داری بر تمام پارامترها، به ویژه افزایش وزن صد دانه، نسبت به سایر تیمارها داشته است. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که کیتوآگروسنس نسبت به هگزافلومورن دارای توانایی حشره کشی کم تر بوده و در مقابل عملکرد تقویتی بیش تری روی شاخص های کمی و کیفی برنج داشته است.