مشروعیت یا تمرینیت عبادت کودکان از منظر فقهای شیعه و سنی

این نوشتار بحث مشروعیت یا تمرینیت عبادت کودکان را که یکی از موضوعات مهم در مباحث فقهی بوده مورد بررسی قرار داده است. بررسی تطبیقی موضوع و مقارنه آن در بین فقهای شیعه و سنی و اینکه کودکان نسبت به انجام عبادت چه وضعیتی دارند؟ آیا عبادت آنان مشروع است یا جنبه تمرینی دارد؟ آثار این عبادت کدام است و نیز ثمره اقوال چیست؟ طبق تتبع صورت گرفته، نماز که از جمله و بلکه عمده عبادات کودک است، از دیدگاه تمامی مذاهب اسلام، مشروع و صحیح میباشد و کودک به خاطر انجام عباداتی مثل نماز، روزه و حج مستحق اجر و ثواب می شود. امر کودکان به عبادت و نماز، تشویق و تاکید بر آن، به خاطر وجوب این عبادات نیست، زیرا شرط وجوب، بلوغ است و نیز برای مجبور ساختن وی به عبادت هم نیست، بلکه صرفا شیوه و روشی تربیتی است که بر اساس آن، کودک به خواندن نماز تمرین داده شود تا به انجام این عبادت، عادت نماید. لذا فقهاء عظام در مورد آن تعبیر به "تمرینیه عبادات الصبی" نموده اند. اساس تحقیق، به تبیین ادله قول به مشروعیت عبادات کودکان و پاسخ از ادله قول به تمرینیت پرداخته و اقوال موجود در مساله را بررسی نموده است.