مدل سازی محاسباتی دارورسانی با تزریق داخل صفاقی برای درمان درگیری های صفاقی سرطان

شیمی درمانی با تزریق داخل صفاقی یکی از روش های امیدبخش برای درمان متاستازهای صفاقی ناشی از سرطان تخمدان یا روده است که استفاده از آن به همراه جراحی سایتوریداکتیو نتایج بسیار خوبی را برای درمان موارد خاصی از این بیماری نشان داده است. با این وجود نفوذ دارو به تومور در این روش بسیار محدود است و نیاز به بررسی بهتر این روش شیمی درمانی به منظور رسیدن به یک فهم بهتر از دلایل این عمق نفوذ کم وجود دارد. بدین منظور در مقاله پیش رو یک مدل عددی برای بررسی انتقال دارو در تزریق داخل صفاقی توسعه داده شده است. با استفاده از این مدل ابتدا توزیع فضا-زمانی غلظت داوری آزاد، متصل شده و واردشده به سلول سرطانی محاسبه شده است. سپس با محاسبه درصد عمق نفوذ دارو(W_(1⁄2)%) و کسر سلول های کشته شده (FK) میزان اثربخشی درمان ارزیابی شده است. نتایج شبیه سازی برای یک تومور با قطر 10 میلی متر پس از 60 دقیقه درمان نشان داد دارو تنها در ناحیه محدودی در مرز بیرونی تومور در دسترس است. مقادیر FKو W_(1⁄2)% بعد از 60 دقیقه از شروع درمان به ترتیب %2/1 و%4/11 به دست آمد که نشان از ضعیف بودن بازدهی این روش درمان دارد. یافته های این مقاله می تواند به منظور دستیابی به بینش عمیق تر در مورد مکانیزم های انتقال دارو به تومور در تزریق داخل صفاقی در مطالعات عددی و تجربی آینده مورد استفاده قرار گیرد.