برساخت پدیده نابرابری اجتماعی-سیاسی در استان کردستان

مقاله حاضر در پی بازنمایی درک و تجربه نخبگان از نابرابری اجتماعی-سیاسی در استان کردستان و تصوری است که از شرایط علی، زمینه ای، مداخله گر، سازوکارها و پیامدهای آن دارند. در این مقاله با بهره گیری از رویکرد کیفی و روش گرانددتیوری و نیز بهره گیری از تکنیک مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته، به جمع آوری داده های کیفی پرداخته شد. برای این منظور، با استفاده از نمونه گیری هدفمند و معیار اشباع نظری، با 20 نفر از کنشگران کرد اهل سنت شامل چهار طیف نمایندگان مجلس، مدیران، فعالان فرهنگی و اعضای هییت علمی مصاحبه شد. یافته ها به کمک رویکرد استراوس و کوربین در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل و تبیین شدند. سپس با استناد به نظرات پاسخگویان، در شش مقوله اصلی پژوهش شامل تعریف در سه مقوله هسته ای و نه زیرمقوله، شرایط علی در سه مقوله هسته ای و هفت زیرمقوله، شرایط زمینه ای در سه مقوله هسته ای و ده زیرمقوله، شرایط مداخله گر در دو مقوله هسته ای و هفت زیرمقوله، سازوکار در سه مقوله هسته ای و هفت زیرمقوله، و پیامدها در سه مقوله هسته ای و دوازده زیرمقوله استخراج شدند. در پایان نیز مدل پارادیمی ارایه شده است که گویای تاثیر تعریف بر شرایط علی، زمینه ای و مداخله گر و نیز تاثیر مستقیم شرایط علی روی پدیده نابرابری و تاثیر غیرمستقیم شرایط زمینه ای و شرایط مداخله گر بر شرایط علی و سازوکارها از یک سو و تاثیر غیرمستقیم شرایط زمینه ای و شرایط مداخله گر روی پدیده نابرابری اجتماعی-سیاسی است. همچنین طبق یافته های نهایی، پدیده نابرابری اجتماعی-سیاسی، محصول انتخاب کردهای اهل سنت در استان کردستان نیست، بلکه به واسطه مقوله های گفته شده برساخت شده است.