اثر دستکاری قیود (روش غیرخطی) برسطح انگیزش درونی و مهارت دختران 7 تا 9 سال

یکی از عوامل موثر بر یادگیری آموزش غیرمداوم می باشد که می تواند با تاثیر بر ابعاد روانشناختی بر یادگیری موثر باشد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر اثر دستکاری قیود (روش غیرخطی) برسطح انگیزش درونی و مهارت دختران 7 تا 9 سال بود.

بدین منظور در این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دوره پیگیری هفت روزه، از بین دانش آموزان دختر7 تا 9 ساله شهر بروجرد، 45 نفر به روش دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آموزش غیرخطی، آموزش خطی و کنترل قرار گرفتند. درمرحله پیش آزمون، شرکت کنندگان به اجرای 10 کوشش تکلیف پرتاب کردن و دریافت کردن هم زمان مطابق با دستورالعمل آزمون MABC-2 پرداختند. بعد از اجرای پیش آزمون، گروه ها به اجرای آموزش مورد نظر در شش هفته و هر هفته 2 جلسه پرداختند. بلافاصله پس از آخرین جلسه تمرینی، و یک هفته بی تمرینی (مرحله یادداری) و با افزایش نیم متر در فاصله (مرحله انتقال) مجددا شرکت کنندگان به اجرای 10 کوشش تکلیف پرتاب و دریافت پرداختند. داره ها به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری و کوواریانس تحلیل شد.

نتایج نشان داد که هر دو روش غیرخطی و خطی باعث بهبود معنی دار عملکرد دریافت شد (05/0 <p).  همچنین بین دو گروه غیرخطی و خطی در عملکرد دریافت و انگیزش درونی تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0 > P) و  عملکرد گروه غیرخطی در هر دو مورد بهتر بود.

 به طور کلی این نتایج بر اهمیت روش غیرخطی در مدارس برای بهبود عملکرد دریافت و انگیزش درونی دانش آموزان دختر تاکید دارد و  تاییدی بر رویکرد قیود محور می باشد.