مقایسه متغیرهای آزمایشگاهی در کودکان بستری شده به دلیل تب تشنج و تب بدون کانون مشخص در بیمارستان مطهری ارومیه، ایران، 1394 تا 1398

تب و تشنج شایع ترین اختلال تشنج در دوران کودکی است که در 3 تا 15 درصد کودکان رخ می دهد. مطالعه حاضر متغیرهای آزمایشگاهی را در کودکان مبتلا به تب و تشنج و مبتلایان به تب بدون کانون مشخص (fever without localized sign) در بیمارستان شهید مطهری ارومیه بررسی کرده است.

اطلاعات دموگرافیک و بالینی تمامی بیمارانی که با تب بدون کانون مشخص (FWLS) یا تب تشنج از سال 94 تا 98 در بخش اطفال بیمارستان شهید مطهری ارومیه بستری شده بودند، بررسی شد. سطوح BUN، کراتینین، قندخون، سدیم، پتاسیم، کلسیم، CRP، شمار نوتروفیل، شمار لنفوسیت، شمار گلبول های سفید، هماتوکریت، پلاکت، ESR و نتیجه تست U/A و U/C نیز از مدارک بیماران استخراج شد. سپس اطلاعات متغیرهای آزمایشگاهی ذکر شده در بین گروه تب تشنج و تب ساده با یکدیگر از نظر آماری مقایسه شد.

در این مطالعه، در مجموع 425 نفر وارد مطالعه شدند که از این تعداد 185 نفر در گروه تشنج ناشی از تب بودند و 240 نفر در گروه تب بدون کانون مشخص (FWLS) (شاهد) بودند (220 نفر (51/8 درصد) پسر و 205 (48/2 درصد) دختر). میانگین سنی برای همه افراد 4/84 ± 20/62 ماه بود. بین دو گروه از نظر میانگین سطح BUN (P=0/041)، کراتینین (0/006=P)،ESR (P<0/001) و CRP (P<0/001) تفاوت معنی داری وجود داشت. میانگین سطح BUN و کراتینین در بیماران مبتلا به تب تشنج به طور قابل توجهی بالاتر از بیماران تب بدون کانون مشخص (FWLS) و میانگین ESR و CRP در بیماران مبتلا به تب بدون کانون مشخص (FWLS) به طور قابل توجهی بالاتر از بیماران تب تشنج بود.

تفاوت معنی داری در سطح BUN، کراتینین، ESR و CRP بین بیماران مبتلا به تب تشنج و تب بدون کانون مشخص (FWLS) وجود دارد که می تواند برای پیش بینی روند تب در کودکان استفاده شود. پیامدهای عملی. هیچکدام از پارامترهای آزمایشگاهی پیش بینی کننده بروز تب و تشنج بدنبال تب ساده نمی باشد.