تاثیر شکل خوراک و فیبر بر تغییرات بافت شناسی روده کوچک جوجه های گوشتی

این تحقیق به منظور بررسی اثر شکل خوراک و منابع مختلف فیبر بر بافت شناسی روده ی کوچک جوجه های گوشتی به صورت طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 5×2 با 10 تیمار و 4 تکرار به مدت 42 روز انجام شد.  تیمارهای آزمایشی شامل منابع مختلف فیبر (3 درصد پوسته آفتابگردان، 3 درصد سبوس گندم، 3 درصد تفاله چغندر قند و نیم درصد آربوسل) به همراه جیره شاهد و دو شکل خوراک (پلت و آردی) بودند.  نتایج آزمایش نشان داد در اثرات مقابل، تفاله چغندرقند به شکل آردی ارتفاع کرک در دوازدهه و ژژنوم را افزایش داد.  در ارتباط با نوع منبع فیبر، در دوازدهه تفاله چغندر قند و در ژژنوم پوسته آفتابگردان باعث افزایش ارتفاع کرک شدند.  ارتفاع کرک دوازدهه در پرندگان تغذیه شده با جیره آردی نسبت به پلت به طور معنی داری افزایش یافت.  تیمار پوسته آفتابگردان در بخش ژژنوم باعث افزایش قطر کرک، بافت پوششی، ضخامت طبقه عضلانی شد.  در ژژنوم تیمار شاهد به شکل پلت باعث افزایش قطر و ضخامت بافت پوششی و در دوازدهه، پوسته آفتابگردان، تفاله ی چغندر قند و آربوسل به شکل آردی، باعث کاهش عمق کریپت شدند.  در دوازدهه تیمار سبوس گندم به شکل پلت به طور معنی داری باعث افزایش نسبت ارتفاع کرک به عمق کریپت شد.  می توان نتیجه گیری نمود استفاده از منابع فیبری به شکل آردی در مقایسه با پلت باعث بهبود فراسنجه های بافتی در روده ی کوچک می شود.