بازاندیشی درباره ارزیابی مستمر کیفیت در آموزش عالی ایران: ضرورت تقویت نهادهای ملی و بازنگری چارچوب ارزیابی

موفقیت نهادهای ملی ارزیابی و اعتبارسنجی کیفیت به اقدامات آنها در انجام دادن ارزیابی برونی بستگی دارد. به رغم این واقعیت، بیش از دو دهه از آغاز کوشش ها در ارزیابی مستمر در آموزش عالی ایران می گذرد، اما ارزیابی برونی در آموزش  عالی (غیرپزشکی) هنوز به طور سازمان یافته انجام نشده است. علاوه بر آن، در خصوص فرایند ارزیابی مستمر نیز دلبستگی لازم در مدیران و اعضای هییت علمی به وجود نیامده است. در راستای ارزیابی مستمر، سه نهاد ملی (آموزش عالی جامع، پزشکی و مهندسی) در سطح کشور دایر شده است. این نهادها یاری دادن به فرایند ارزیابی درونی و اجرای برونی را در زمره وظایف خود منظور داشته اند، اما به استثنای نهاد ایجادشده در آموزش پزشکی، دو نهاد دیگر تا کنون نتوانسته اند شرایط لازم برای تبدیل شدن به نهاد ملی ارزیابی و اعتبارسنجی را احراز کنند. در یک مطالعه، رسالت نهادهای ملی ارزیابی، چارچوب مورد استفاده آنها، موانع اجرای ارزیابی درونی و فرایند حایز شدن شرایط برای تبدیل شدن به نهاد ملی بررسی شد. برای این منظور، سه سوال پژوهشی مطرح و با استفاده از روش مطالعه موردی به آنها پاسخ داده شد. نتایج مطالعه در این مقاله عرضه شده است. نتایج نشان داد که "نهاد ملی ارزیابی آموزش پزشکی عمومی" نسبت به ارزیابی کیفیت دوره دکتری پزشکی عمومی موفق بوده است. اما، وضعیت موجود نهاد نظارت و ارزیابی آموزش عالی (ناتک) و نهاد ارزشیابی آموزش مهندسی تا وضعیت مطلوب فاصله بسیاری دارند. ضمن برشمردن ده عامل بازدارنده ارزیابی مستمر، برای کاهش فاصله یادشده پیشنهادهایی عرضه شده است.