تاثیر زمان برداشت بر خصوصیات کیفی، آنتی اکسیدانی و ناهنجاری های فیزیولوژیکی سیب ارقام رد و گلدن دلشیز در طول انبارداری
سیب با نام علمی (.Malus domestica Borkh) از خانواده Rosaceae و یکی از میوه های با ارزش در دنیا می باشد. در کشور ایران نیز استان آذربایجان غربی یکی از قطب های مهم تولید میوه سیب می باشد. درجه بلوغ و رسیدگی میوه در زمان برداشت، عامل اصلی تعیین کننده کیفیت نهایی میوه و پتانسیل ماندگاری پس از برداشت می باشد. در این پژوهش شاخص های نشاسته، سفتی، مواد جامد محلول (TSS)، اسیدهای قابل تیتراسیون (TA)، TSS/TA، فنل کل، فلاونویید کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز و ناهنجاری پس از برداشت آبگزیدگی در دو رقم سیب (ارقام رد و گلدن دلیشز) طی زمان های مختلف برداشت در استان آذربایجان غربی (ارومیه) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اکثر صفات اندازه گیری شده از لحاظ آماری در سطح 1% معنی دار بودند. نتایج حاصله نشان داد که هر چه زمان برداشت به تاخیر بیافتد، میزان شاخص نشاسته، TA، سفتی بافت میوه کاهش و مقدار TSS، مقدار ظرفیت آنتی اکسیدانی، میزان فنل کل و فلاونویید کل و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز افزایش می یابد. همچنین انبارداری باعث افزایش معنی دار میزان TSS، شاخص طعم، فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز و کاهش معنی دار مقدار ظرفیت آنتی اکسیدانی، میزان فلاونویید کل و سفتی بافت میوه می شود. بطور کلی نتایج بررسی ها نشان داد که جهت مصرف تازه خوری و انبارداری کوتاه مدت می توان میوه های ارقام رد دلیشز و گلدن دلیشز را دیرتر برداشت نمود (برداشت هفتم)، در حالیکه برای انبارداری طولانی مدت، میوه های هر دو رقم بهتر است زودتر برداشت شوند (برداشت سوم).
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.