اثر ردیف کارها با آرایش کاشت مختلف بر عملکرد و اجزای عملکرد بادام زمینی در مغان

با توجه به توسعه کشت بادام زمینی در سال های اخیر در منطقه مغان، که هم اکنون سطح زیر کاشت سالانه آن بیش از 6000 هکتار است. پژوهشی به منظور بررسی آرایش های کشت مختلف با استفاده ازچند مدل ردیف کار پنوماتیک انجام گردید. این آزمایش در سال 1399، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل a1 و a2 - کاشت یک ردیفه با فاصله بین پشته 75 سانتی متر و بین بوته به ترتیب 12و 17 سانتی متر، a3 و a4 - کاشت دو ردیف روی پشته با فاصله بین پشته 75 سانتی متر و بین بوته به ترتیب 22 و 28 سانتی متر و a5 و a6 - کاشت یک ردیفه با فاصله بین پشته 50 سانتی متر و بین بوته به ترتیب 25 و30 سانتی متر بود. شاخص های مورد بررسی عبارت بودند از درصد شکستگی بذر، یکنواختی توزیع افقی و عمودی بذر، درصد سبز شدن بذرها، ظرفیت موثر مزرعه ای، عملکرد و اجزای عملکرد. نتایج نشان داد تفاوت بین تیمارها از نظر ضریب یکنواختی توزیع افقی بذر، ظرفیت مزرعه ای، درصد جوانه زنی بذر، قطر غلاف و طول غلاف در سطح 1 درصد و از نظر ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، عملکرد غلاف و دانه در سطح 5 درصد معنی دار بود. اثر تیمارها بر وزن صددانه و صدمات مکانیکی وارده به بذر معنی دار نبود. بیشترین مقدار یکنواختی توزیع افقی و سبز شدن بذرها به ترتیب به میزان25/79 و 2/95 درصد و بیشترین عملکرد به میزان 30/4995 کیلوگرم در هکتار از تیمار کاشت دو ردیف با فاصله بین بوته 28 سانتی متر بدست آمد.