تحلیل و واکاوی شخصیت ها در نمایشنامه «ملحمه السراب» اثر سعدالله ونوس بر مبنای دیدگاه شلومیت ریمون کنان

سعدالله ونوس از نمایشنامه نویسان معاصر سوری است که در اغلب آثارش، نگاه فرا ملی داشته و تحولات اجتماعی، اقتصادی و از همه مهم تر، نظام نوین سرمایه داری را به چالش می کشد. این نویسنده در یکی از  مشهورترین آثار نمایشی خویش "ملحمهالسراب" (1966م)، افکار خود را در قالب گفتگوی میان شخصیت ها و توصیف های نمایشنامه بیان می کند. نظریه ی ریمون کنان، به موضوع شخصیت پردازی بیش از دیگر شاخصه ها پرداخته و توجه ویژه ای به این مولفه دارد؛ در این دیدگاه، شخصیت پردازی بر اساس توصیف مستقیم و غیرمستقیم است. در توصیف مستقیم، موضوعاتی مانند خصلت شخصیت ها برای خواننده معرفی می شود اما در توصیف غیرمستقیم رفتارها به طرق مختلف همچون کنش های عادتی، غیرعادتی و غیره نشان داده می شوند. شخصیت های نمایشنامه ملحمهالسراب، دارای نقش و کنش هایی هستند که از طریق نظریه ی ریمون کنان قابل تحلیل و بررسی است. پژوهش حاضر بر آن است تا به روش توصیفی -تحلیلی، شخصیت های نمایشنامه ی "ملحمه السراب" را بر مبنای الگوی شخصیت پردازی ریمون کنان مورد واکاوی قرار دهد. یافته های پژوهش نشان می دهد که این شخصیت ها، دارای رفتارها و کنش هایی هستند که به شکل گیری نظام سرمایه داری در جامعه ی عربی منجر شده است؛ موضوعی که از اوضاع نابسامان سیاسی و اجتماعی حاکم بر جوامع عربی و بازتاب آرای نقدی نویسنده در برابر آن حکایت می کند.