بررسی اثر نانو کلات روی بر خصوصیات رویشی و بیان ژن های موثر بر سنتز تیمول و کارواکرول در آویشن (Thymus vulgaris)

این تحقیق با هدف بررسی اثر نانو کلات روی بر خصوصیات رویشی و بیان ژن های موثر بر سنتز  تیمول و کارواکرول در آویشن انجام گرفت، طرح به صورت فاکتوریل در قابل طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بود. فاکتور اول دو رقم آویشن (آویشن دنایی و آویشن کوهی) و فاکتور دوم محلول پاشی نانو کلات روی در چهار سطح (صفر (شاهد)، 5/2، 5/3 و 5/4 میلی گرم در لیتر) بود. نتایج تحقیق حاضر نشان داد بالاترین محتوی کارتنویید به سطوح 5/4 میلی گرم در لیتر و بالاترین محتوی کاراکرول اسانس به سطح 5/2 میلی گرم در لیتر نانو کلات روی اختصاص داشت. نتایج مقایسه میانگین تیمارهای اثر متقابل نشان داد هر دو رقم بالاترین عملکرد خشک بوته، محتوی کلروفیل a و b را در واکنش به محلول پاشی 5/3 میلی گرم در لیتر نانو کلات روی نشان دادند، در این بررسی بالاترین محتوی تیمول اسانس در رقم آویشن کوهی در سطوح 5/2 و 5/3 میلی گرم در لیتر و در رقم آویشن دنایی در سطح 5/2 و 5/4 میلی گرم در لیتر  نانو کلات روی ثبت شد. نتایج نشان داد اثر محلول پاشی نانو کلات روی بر مقدار بیان ژن های CYP71D180 و CYP71D178 در سطح احتمال یک درصد و بر مقدار بیان ژن های DXR و CYP71D180 در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. در این بررسی سطح 5/2 میلی گرم بر لیتر نانو کلات روی مقدار بیان ژن DXR را در مقایسه با تیمار شاهد 36/27 درصد افزایش داد، همچنین محلول پاشی دو سطح 5/2 و 5/3 میلی گرم در لیتر مقدار بیان ژن های گاماترپینن سنتاز را به ترتیب 13/51 و 38/2 درصد، مقدار بیان ژن CYP71D180 را به ترتیب 31/36 و 28/42 درصد و بیان ژن CYP71D178 را به ترتیب درصد 70/61 و 34/36 درصد افزایش دادند.