پاسخ به انتخاب صفات وزن بدن تا 28 روزگی در بلدرچین های ژاپنی با استفاده از نشانگرهای ژنتیکی

در این تحقیق به منظور بررسی اثر نشانگرهای ژنتیکی در افزایش پاسخ به انتخاب و کاهش میزان هم خونی برای صفات وزن بدن تا 28 روزگی در بلدرچین های ژاپنی از شبیه سازی قطعی استفاده شده است. مقادیر واریانس QTL مورد نظر برای صفات وزن بدن در زمان تولد، یک، سه و چهار هفتگی به ترتیب برابر 25/1، 63/1، 18/1 و 13/1 منظور شد. مقدار افزایش پاسخ به انتخاب بر اثر منظور نمودن مقادیر واریانس QTL صفات مورد نظر (RQTL) نسبت به حالت بدون استفاده از اطلاعات QTL (Rbase) به ترتیب 16/3، 92/2، 10/3 و 05/4 درصد به دست آمدند. بیشترین مقدار افزایش پاسخ به انتخاب برای صفت وزن بدن در چهار هفتگی بود که یکی از دلایل آن را می توان به کمتر بودن وراثت پذیری نسبت به دیگر صفات وزن بدن نسبت داد. مقادیر هم خونی نیز با استفاده از اطلاعات نشانگر کاهش یافت که این مقادیر زیر یک درصد بودند که برای برنامه های اصلاح نژاد طیور مقداری بهینه است. همچنین یکی از دلایل کاهش ضریب همخونی انتخاب پرندگان نر برای صفت وزن بدن صرفا بر اساس اطلاعات فردی است. بنابراین استفاده از اطلاعات نشانگرها در برنامه های اصلاحی بلدرچین ها نه تنها برای صفات مشکل از نظر اندازه گیری بلکه برای صفات وزن بدن نیز مناسب است البته سودمندی استفاده از اطلاعات نشانگر به تجزیه و تحلیل اقتصادی برنامه های اصلاح نژادی نیز بستگی خواهد داشت.